Nakakatawa,
nakakalungkot, nakakaasar, at nakakahinayang isipin na minsan mayroon tayong
mga kakilala na nagiging sunod-sunuran sa isang tao. Yung parang gagawin ang maraming bagay para
lamang mapa-lugod nila ito, at anuman ang sabihin ng taong ito ay
sinusunod nila. At ang siste pa nito,
madalas nilang pinupuri, pinapangalagaan, at ipinagtatangol ang nasabing tao kahit na alam nilang mayroong hindi tama.
Tinatanggap nila ang kamalian o di kaya ay binibigyan katwiran at
pinawawalang sala. Minsan hindi na natin
alam kung ang mga kakilala natin ay marunong bang makahalata, makadama at makaalam o dahil sadyang
nagbubulag-bulagan lamang sila na itinatatwa ang kapintasan ng nasabing tao, o pambobola na lamang.
Maaaring
ihalintulad sila sa mga alipores, sila yung sunud-sunuran sa kanilang
kinikilalang nakatataas. Para silang mga
sa hawak sa leeg na kayang utus-utusan ng kung ano-ano, hawak sa kanilang mga
ilong na susunod sa kung saan sila gustong dalhin. Kung para sa kanila, ang mga ito ay para sa
ikasasaya ng nasabing tao, ito’y magandang pagsisikap ng
pakikipagkaibigan. O kung dahil sa
intensiyon nilang maging maganda ang kanilang kalagayan ay hindi sila masisisi
na isiguro ang kanilang sarili. Iyun nga
lang, nakakawala ng simpatiya, pagpupugay at pagkilala ang mga taong
sunud-sunuran. At lalong nakakawalan ng
simpatiya na para maipakita lamang nila ang kanilang katapatan at pagpanig sa isang tao ay kahit sila ay nakikigalit na rin sa kung sino mang kagalit ng nasabing tao. Kung anong galit
nito sa isang bagay, tao at pangyayari ay ganung galit din ang kanilang
ipinapakita. Kung ayaw sa isang bagay
ang nasabing tao ay aayaw na rin sila sa bagay na iyon. Nawawalan na sila ng bait sa kanilang sarili.
Kung
ang lahat ng ito ay dahil sa pagkakaibigan, mauunawaan pa rin ito ng ating pandama.
Ngunit habang patuloy nila itong ginagawa ay kinukunsinti at pinamimihasa naman
nila ang isang tao na ipagpatuloy ang gawi at asal. Sa patuloy nilang pagpapakita ng mga
ikalulugod nito ay hindi nila ito binibigyan ng pagkakataon na magbago. Hindi nito nalalaman ang mga kamalian niya at
mga kapintasan kung kaya mas lalo itong nagiging matayog. Lalo itong makakaramdam sa sarili na siya ay
magaling, lagi niyang ipapalagay na siya ay tama at siyang dapat masunod. Kung laging tama ang magiging palagay nito sa
sarili, mahihirapan itong purihin ang ibang tao, kapag ang gusto nito ang
laging masusunod, hindi nito mararamdaman ang pangangailangan ng ibang tao. Ang lahat ng ito ay dahil sa patuloy na
pagsulsol at pagpapamihasa ng kanyang mga alipores.
Maaaring
ang dahilan mo ay upang mapanatili at mapalakas ang inyong pagkakaibigan kung
kaya ginagawa mo ang mga bagay na makakapagpasaya sa isang tao ay hindi ito
maganda at makatarungan. Subalit kung
talagang tunay kang kaibigan ay bibigyan mo ng aral ang iyong kaibigan upang
matuto at magbago siya sa ikabubuti nito.
Lumagay lamang tayo sa tama at patas.
At para sa ating sarili, mahalaga pa rin na kung ano ang ating saloobin
ang siyang sundin natin maliban na lamang kung mayroon kang ipapahamak sa iyong
gagawin. Magkaroon ka ng paninindigan,
huwag kang magpapadikta sa gusto ng ibang tao maliban lamang kung ito ang inyong
ugnayan o tawag ng tungkulin. Tandaan,
habang nagiging sunod-sunuran ka ay lalo mo lamang ibinababa ang iyong pagkatao
dahil mismong ang sarili mo ay hindi mo na kayang sundin.
Ni Alex V.
Villamayor
Agusto 31, 2014