ARAW NG PAGTATAPOS

(Sa kadahilanang hindi ko po nasasagot ang inyong mga comment ay ipinagpapauna ko na po na maaari niyo pong kopyahin o gamitin ang artikulong ito sa iyong pangangailangan.  Ito po ang pinakamadalas kong matangap na tanong mula sa mga nakabasa nitong artikulo na ito.  Maraming salamat po sa inyong mga papuri.)
(Ang artikulong ito ay halaw mula sa isang talumpati para sa pagtatapos ng klase ng mga mag-aaral sa elementarya.  Sa kadahilanang hindi ko agad nasasagot ang mga komento, tanong at ilang papuri, ipinagpapauna ko na po na maaari niyo po gamitin ang artikulong ito sa inyong pangangailangan.  Maraming salamat po sa inyong pagdalaw sa aking blog).

Naririto tayong lahat at nagtipon-tipon ngayong araw na ito upang ipagdiwang ang isang malaking pangyayari sa ating buhay bilang isang mag-aaral.  Ito ang araw na ating pinakahihintay… ang katuparan ng ating masidhing pangarap na matapos ang ating puspusang pagpupunyagi sa pag-aaral.  Mga hirap na ating naranasan upang matapos natin ang anim na taon sa piling ng ating mga kaibigan, kapwa-mag-aaral at mga guro.

Ito ang araw ng katuparan.  ito ang araw na ating pinakahihintay, ang pinakaaasam-asam nating lahat…  ang magawaran ng kaukulang pagkilala ang ating pagtitiis, paghihirap at pagsusumikap.  Ito ang tamang araw upang ipagdiwang natin ang matagumpay na maisakatuparan ang pagsusunog ng ating kilay alang-alang sa ating kinabukasan.  Ang tagumpay ay hindi lang para sa mga natatanging mag-aaral.  Hindi lamang sa akin ang karangalan na makapagtapos nang may natatanging pagkilala, kundi ang karangalan ay para sa ating lahat.

Una na nating pasalamatan ang ating mahal na Paaralan na naging ikalawang tahanan nating lahat.  Sa loob ng mahabang anim na taon, naririto tayo upang hubugin ng ating mga dakilang guro ang ating pag-iisip, ang ating puso at ang ating pananamplataya, upang sa darating na panahon ay maging isang kapaki-pakinabang na mamamayan ng ating bayan sa isang tuwid na daan.  Pinanday ang ating pagkatao sa loob ng tamang panahon at sa angking-talino ng mga tumayong ikalawang-magulang natin.  Sa pamamag-itan ng tamang pag-gabay ay matagumpay nating naisakatuparan ang nais na igawad sa atin ng ating mga guro.  Walang katapusang pasasalamat sa aming mga guro sa kanilang dakilang tungkulin sa mga mag-aaral.

Ang araw na ito ay ang katuparan ng pagtupad natin sa pangarap ng ating mga magulang.  Ang pangarap nilang mabigyan ng tamang edukasyon ang kanilang mga anak.  Mapapalad tayo at iginawad sa atin ng ating mga magulang ang ating karapatang makatanggap ng tamang edukasyon at mainit nating natanggap ang kanilang walang-sawang suporta sa ating pag-aaral.   Mga magulang at guro na magkatuwang na humubog at gumabay sa ating wastong asal.  Sa kanilang mahabang panahon na ginugol, kaalamang itinuro at pagtuklas sa ating talino na kanilang nilinang, nakarating tayo sa espesyal na raw na ito.  Ang lahat ng ito, na ating tinatamasa ngayon ay isang malaking tagumpay sa lahat ng mga taong naghirap para sa atin upang marating natin ang araw na ito.

Ngunit hindi dito nagtatapos ang lahat, hindi ito ang wakas.  Ang bahaging ito ng ating buhay-mag-aaral ay pasakalye pa lamang ng ating mas malaking buhay.  Inihanda lamang tayo ng ating mga guro at magulang upang maging matibay, malakas at matatag tayo sa mga darating na pagsubok at hamon sa ating buhay – maging ito man ay tungkol sa pag-aaral o personal na pakikibaka.  Papunta pa lamang tayo sa isang mas mabigat na pakikipagsapalaran.  Ngunit dahil sa tulong ng mga taong naghirap para makapagtapos tayo ng pag-aaral ay taas-noo at buong-tiwala nating haharapin ang anumang pagsubok.   Ang edukasyon ay ang sandata na ibinigay sa atin upang mapagtagumpayan natin ang mga darating na hamon ng buhay.

Para sa malaking bahagi ng aming tagumpay, maraming salamat sa aming mga magulang na naririto ngayon upang saksihan ang paunang-tagumpay ng kanilang mga anak.  Kaya sampu ng aking mga kapwa-mag-aaral na magsisipagtapos, nais po namin kayong pagpugayan sa inyong kadakilaan.  At higit kangino man, ang taos-pusong pasalamat natin sa Poong-Maykapal, na  siyang may bigay sa atin ng ating kalakasan at karunungan.  Kung wala Siya ay wala ang lahat ng ito.

At bilang pagtatapos sa aking talumpati, nais kong hikayatin ang aking mga kapwa magsisipagtapos na gamitin natin ang tinamasang karunungan sa ating pag-aaral.  Isa-puso natin ang lahat ng ating mga natutunan sa paaralang ito.  Mula sa mga libro na ating pinag-aralan, mga kaalamang ibinahagi ng ating mga guro at kaalamang pang-relihiyon na ating natutunan, gamitin natin sa kabutihan ang mga ito upang mapanatili natin ang tuwid na daan tungo sa tagumpay ng ating bayan.   Mayroon tayong mahalagang papel na gagampanan para sa ating bayan.  Bagamat nasa murang isipan pa lamang ay huwag tayong magsawalang-bahala dahil sa darating na panahon ay tayo ang mamamahala ng ating bayan.   Kung kaya ngayon pa lamang ay maging isang mamamayan tayo na makatao at maka-Diyos upang makamtan natin ang kaginhawahan sa dulo ng tuwid na daan.

Isang mainit na pagbati para sa pagtatapos nating lahat.  Nawa’y magtagumpay ang bawat isa sa atin sa ating buhay, pag-aaral, gawain at higit sa lahat sa mata ng Diyos.

Maraming-maraming salamat at magandang umaga sa inyong lahat.

(Sa kadahilanang hindi ko agad nasasagot ang mga komento, tanong at ilang papuri, ipinagpapauna ko na po na maaari niyo po gamitin ang artikulong ito sa inyong pangangailangan.  Maraming salamat po sa inyong pagdalaw sa aking blog)