May
kilala ba kayong mga tao na tipong ayaw magpapatalo sa anumang usapan – yung
parang laging tama, yung palaging may katwiran? Napakatalino niya kung
ganun.
May
mga tao na ayaw lang talagang magpapatalo na akala mo ay alam nila ang lahat,
mapa-usapin tungkol sa pulitika, relihiyon, pananalapi, kalusugan at
pamumuhay. Sila yung kapag mayroong narinig na kasalukuyang isyu o mula
sa iyong sinabi na kontra sa kanilang pagkakaalam ay hindi pwedeng hindi nila
sasagutin. Sasabihin nila
na ito ang tama at ganito ang mga dapat at mga hindi dapat. At sa gitna
ng inyong pagdidiskusyon ay ipagdidiinan nila ang kanilang nalalaman upang
siyang mangibabaw at siyang dapat gawin at sundin. Talagang hindi
magpapatalo.
Kung
anoman ang iyong katwiran ay maaari mong sabihin ngunit hindi na sila makikinig
pa sa iyong mga punto dahil anuman ang sasabihin mo ay ang gusto pa rin nila
ang gustong masusunod. Ganun ang kanilang paninindigan sa kanilang
paniniwala, salita at gawa. Ipagpipilitan
nila ang kanilang katwiran, kaalaman at kagustuhan. Wala silang paki-alam kung ano ang
iyong pinaniniwalaan, mga dahilan, damdamin, at kagustuhan bastat hindi mo maaaring sabihin na
ikaw ang tama at nasa katwiran.
Ang
mahirap lang kasi ay lumalabas na ang paniniwala nila ang tama, na ang gusto
nila ang dapat masunod dahil iyun ang tama. Paano kung mali talaga sila at hindi
lang nila iyun alam, o matanggap na mali sila? Hindi masama ang ipaglaban ang alam
mong tama, hindi masama ang mangatwiran – kung may katwiran ay ipaglaban ang
sabi nga. Ngunit kung
madalas mong ipaglaban ang alam mong tama sa marami at ibat-ibang pagkakataon,
baka oras na upang magmuni-muni ka sa iyong pinaniniwalaan. Alamin mong tama ang iyong
ipinaglalabanan at kung tama bang ipaglaban. At hindi lang basta alamin
kung tama ka sa alam mong tama kundi kailangan tingnan mo kung ano ang
pangkalahatang katangap-tanggap na tama. Mahirap kasi kung iyun kasi ang
iyong prinsipyo, paano kung mali ang iyong prinsipyo?
Kung
may mga nasasaktan ka, nakakaway at hindi nakakaintindihan ng dahil sa iyong
paninindigan at matibay na paniniwala na hindi mo naman basta-basta isusuko ay
baka naman ikaw na ang mali talaga. Dahil
kung ang mas nakararami ay nagkakaisa sa kanilang iniisip kumpara sa iyong
nag-iisang pinanghahawakan, hindi ba’t palatandaan na iyon na sa pangkalahatan
ay hindi katanggap-tanggap ang iyong sinsasabi at pinapaniwalaan? Hindi na ito paninindigan kundi
katigasan na lamang ng loob at kataasan ng pagkakakilala sa sarili. Hindi masama ang lakasan ang tiwala at
paniniwala sa sarili, ngunit kung nagiging makasarili ka na at nagiging isang
direksiyon na lamang ang tutok ng paningin ng iyong dalawang mata na may tabing
sa magkabilang gilid, kung ang iyong pandinig ay tinatakpan mo na sa tinig ng
iba, at kung ang iyong isip ay hindi na tumatanggap ng katwiran – walang duda
na ikaw na nga ang may problema..
Kung sa palagay mo ay marami-rami ka na ring naka-alitan at nakasamaan ng loob. magisip-isip ka dahil baka ikaw ang taong ito.
Ni Alex V. Villamayor
July
4, 2014
No comments:
Post a Comment