Sa
katatapos na halalang pang-Barangay at Sanguniang Kabataan, napaisip ako kung
paano kaya kung isa akong politiko. Alam
kong hindi naman ito possible pero naisip ko lang ito sa aking isip dahil sa
mga napapanood at nababasa kong mga balita tungkol sa halalan. Dahil kahit kalian ay hindi ko kaylanman
pinangarap na mapasok sa politika sa aming bayan, maging kagawad, kapitan,
konsehal o mas mataas pa. Kahit nuong kabataan
ko pa ay hindi ito pumasok sa isip ko dahil unang-una ay alam na alam ko sa
sarili ko na ayaw kong maging isang pinuno.
Mas gusto ko ang maging taga-sunod kaysa sa namumuno dahil mas gusto ko
ang tumutulong kaysa sa tinutulungan.
Wala sa aking hinagap ang maging isang pinuno kahit ng isang maliit na
grupo, samahan ng magkakapit-bahay, pinuno ng isang kumpanya at lalong-lalo na
nga ang maging isang lider ng bayan. Ang
mga ito ay dahil alam ko na wala akong katangian ng isang pinuno. Tutal ay pwede naman tumulong kahit wala sa
posisyon. Kahit na sabihing iba kapag
nasa posisyon dahl mas malaki, mas marami, at mas malawak ang magagawang
pagtulong kaysa sa kung ordinaryong mamamayan lamang pero siguro naman, ang
pagtulong sa sariling paraan ay ibang antas, karangalan at kasiyahan dahil ito
ay mula sa kawang-gawa ng isang maliit ngunit nagsisikap na tao. Mas gusto ko ang responsibilidad ng
tumutulong kaysa sa napakalaking responsibilidad na naka-atang sa balikat ng
pinuno. Mas malaking pangalan, mas
malaking responsbiilidad at sabi ko nga. hindi ako ipinanganak na maging pinuno
at mas gusto ko ang maging isang ordinaryong tao kaysa sa isang kilalang tao.
Madali
ang tumakbo pero paano kung manalo.
Dahil kung sa mananalo sa aming komunidad ay napakaposible dahil sa
dinadala kong apelyido. Bagamat ako ang
tao na may isang salita, hindi nagpapadikta at walang kinakampihan ay alam kong
hindi lang ito ang mga katangian ng isang pinuno. Hindi naman ako masalitang tao na mabulaklak
magsalita, hindi mapag-utos at mapaghinala sa kapwa kaya hindi para sa akin ang
pamunuan ang ibat-ibang uri ng mga tao.
At maaaring makaya ko ang mga responsibilidad at tungkulin ng pinuno
pero iyung kalakaran ng kasalukuyang politika at malakas na personalidad bilang
isang tao ay ang hindi ko kaya.
Makakaligtas ba ako sa umiiral na politikahan? Makakakaya ko ba ang personal na atake,
batuhin ng mga maruruming alegasyon sa ngalan ng politika, gusto ko ba ang
tratuhin ako ng espesyal, makakayanan ko ba ang tukso sa paggamit ng nakakabit
na lakas sa pwesto upang magkaroon ng
kapangyarihan na masunod, pumili at magpasya?
Hindi ako sanay sa mga gantihan, gamitan, sumunod sa kalakaran, maging
tuso at iba pa. Ayaw ko ng mga
iksemsiyon sa mga patakaran, ang gusto ko ay kung ano ang kasunduan at batas ay
iyun ang mangyayari, sa kapilya man, kaibigan, kasamahan at sa sarili. Sa ugali ko na ang gusto ko ay patas, ayaw ng
may politikahn at pakasan, paano ako tatagal sa kalakarang ganito?
Aminin
natin, hindi ba yung nasa ibaba pa na lang tayo o kung yung ngayon nga na
karamihan sa atin na wala pa man din sa politika kundi sabihin na lang natin na
nasa posisyon pa lang sa isang grupo, samahan o trabaho ay di ba gumagana na
ang ating hangad na maging makapangyarihan?
Tulad ng kung mayroon tayong gustong matulungan na kahit hindi
karapat-dapat ay gusto nating gagamitin ang ating posisyon upang tiyak na
mangyari ang ating gusto? Di kaya’y
tulungan ang kamag-anak, kaibigan, kasamahan o mga kakilala kahit sa hindi
patas na paraan dahil gusto nating makapagpasok ng tao gamit ang ating posisyon
upang masukat natin an gating lakas? Sa
trabaho lang, hindi ba’t may mga tao na sanay magsumbong nang hindi patas upang
mangyari ang gusto niya dahil alam
nilang may kapangyahiran sila. O kaya ay gawin sa tao kung anu ang gusto natin
sa pamamagitan ng mga palihim na kilos upang mabigo ang tao dahil hindi natin
ito gusto, kasundo o kakampi. At ang
lahat ng ito ay politika: politika sa serbisyo publiko,
kumpanya at personal na pamumuhay. Kung
mabibigyan ng pagkakataon na maging halal sa puwesto ang mga taong ganito, sila
ang mga magiging kurakot at hindi patas.
No comments:
Post a Comment