NAAALAALA

Di kaagad nakatulog nuong isang gabi

bigla kong naisip ang nanay kasi.

Nakakalungkot isiping ‘di na mangyayari

makita, makasama at makausap siya muli.

Nakikini-kinita ko iyung kapag siya’y natutulog.

Dahil paralisado’y hirap siyang kumilos

kung mawala sa kumot kailangan kong iayos

o kaya’y binabantayan sa lamok.

Hindi na niya ramdam yun,

magigising na lang kapag pinatay yung lamok.

At kapag walang kuryente

ako’ng taga-paypay abutin man ng hating-gabi.

Ganuon kami palagi.

Naaalaala ko iyung kapag sa bahay.

Gustuhin man mga kwento sa buong araw

o kaya’y iyung sa kalsada’y natatanaw

pero di tatagal sa pag-upo’y mangangalay

Ngayon ko naiisip

may mga gusto pa pala akong sabihin.

Mga kwentong nakakatawa

para malibang naman siya.

O mga balak at plano pa

para magkaroon pa siya ng pag-asa.

Tanungin kung ano gusto niyang iluto ko pa

May mga dapat pa pala akong gawin

tulad ng pranela siya ay ibibili

pagawan ng bagong salamin

o pares ng bagong unan at sapin

maglaga pa ng mga kamote at saging.    

Gusto ko sanang makita niya

iyung bagong bahay na nakuha.

Tatanungin ko siya kung anung kulay

ang bibilhing upuan na babagay.

Ito ang aking magiging buhay.

Sayang, nanghihinayang  na lang ako

dahil di na mangyayari ang mga ito.

Nakikita ko na lang

yung huling oras ng pagkakakita ko

iyung unti-unti  isinasara ng mga bato

unti-unti kaming nagkakalayo

dahil magkaiba na ang aming mundo.

Duon siya at dito ako.

Kung ako man ay natatanaw niya ngayon

sana’y maipaalam niya sa akin ang tugon.