Simula pa nuong unang panahon
nariyan ka, sa akin ay nagkanlong.
Ang ‘yong tinig, himig sa’king pandinig.
Kaaya-aya ka sa aking paningin.
Parang langit, lupa, tubig at bituin,
masasabi kong ikaw at ako ay iisa rin.
Isang tubig sa ating pagka-Pilipino
na dumadaloy sa ating mga pulo.
Bumibigkis ng parang sangdugo.
Aalagaan ka sa isip at sa puso.
Mamahalin ka nang buong-buo.
Tubig ng isang lahi ng tulad ko.
Yamang-dagat biyayang dulot mo,
iingatan kang huwag maglaho.
Mula sa langit, sa ilalim ay mga pulo,
dalisay na hanging masasamyo.
Ikaw ay para sa mga Pilipino.
Kasarinlang ipaglalaban ko.
Sa kanluran ay may paraiso.
Mga isla, sana’y huwag maglaho.
Ang Pag-asa, Likas
sa ating Pilipino.
Bantay sa Parola, Panata mo.
Lawak ng Patag na Kota, atin ito.
Mahalin mo’t huwag ipagkanulo.
No comments:
Post a Comment