Sa palagay
ko kahit papaano ay alam ng ating sarili kung tayo ay may ginagawang mali o may
nagagawang mga kasalanan. Oo, hindi sa
lahat ng pagkakataon ay maaari nating makita ang ating sarili pero may mga
pagkakataon na alam natin ang ginagawa nating mali. Ako mismo sa sarili ay naiisip ko minsan kung
tama ba ang ginagawa kong pakikitungo sa aking kapwa. May mga pagkakataon kasi na hindi ko
pinagbigyan ang hinihingi ng aking kapwa kahit kaya kong ibigay dahil hindi ko
lang talaga siya maramdaman bilang isang kaibigan. Sa ganitong pagkakataon ay alam kong lumalabas
ang hindi magandang ugali ko. Gusto ko
lang sabihin na may mga oras na alam natin
kung mayroon tayong ginawang hindi mabuti, mali at kasalanan sa ating kapwa. Kaya nga minsan hindi ba’t nakakaramdam tayo
ng pagsisisi o pagkakunsensiya sa bagay na ginawa natin? Depende na lamang sa atin kung paano natin ito
dinadala at pinanghahawakan at kung paano natin tingnan ang ating sarili.
Subalit ang mas masama nito ay kung yung alam na natin na tayo ay may
kasalanan at kamalian ngunit wala tayong ginagawa upang maitama ang ating sarili. Maaaring hindi naman kailangan balikan ang
kamalian para itama ang iyong sarili lalo na kung ito ay maliit lamang ngunit ang
hindi ito gawin muli sa iyong kapwa ay sapat ng pagtatama sa iyong sarili,
bagay na alam nating mahirap gawin.
Sa
pagmumuni natin sa ating sarili, alam natin na may mga tinutulungan tayong tao,
nakikipag-kaibigan tayo sa mga kasamahan natin, ipinapakita natin ang mga
magaganda nating ugali sa mata ng maraming tao at sinisikap nating maging
masaya sila sa presensiya natin upang makilala nila tayo na isang mabuting-tao. Alam natin ang mga ito at hindi natin ito
kinakalimutan. Ngunit tinatanong ba
natin ang sarili kung anu-ano naman ang ating mga nagagawa at mga ginagawang
mali at hindi magaganda? Makabubuting
pag-isipan din natin kung anu-ano ang ating mga kamalian at kasalanan upang patas
na masurin natin an gating sarili. Alam
natin na mayroon tayong mga inargabiyado, niloko, pinintasan at ibinagsak na
kapwa natin. Maaaring nagagawa natin ito
sa mga hindi mahalagang tao sa atin, sa mga may ginagawang mali sa atin, sa mga
ipinapalagay nating mababa sa atin, o sa mga taong hindi lang natin talaga
gusto. Kapag mayroon tayong kilalang
tao, o kapag may isang taong naungkat sa gitna ng pag-uusap, kapag ang nasabing
tao ay hindi natin kapalagayan, malayo ang loob natin, o mayroon tayong hindi
magandang karanasan o saloobin sa ugali, trabaho o sa nakaraan. Kung minsan pa
nga, itinanong lang sa atin ang isang tao ay bukod sa direktang sagot sa tanong
ay nagpapahabol pa tayo ng mga hindi magagandang bagay tunkol sa taong
itinanong sa atin. Dahil siguro hindi
natin kursunada ang taong iyon, mayroong tayong kimkim na galit, o dahil hindi
mabuting tao ang nasabing tao. Alam
natin na bilang isang tao ay hindi ito magandang gawain pero ginagawa pa rin
natin dahil mayroon itong hatid na kakaibang saya, o isa itong katuparan para
sa sarili natin. Alam natin na may malit
tayong ginagawa pero ang ikinakatwiran na lamang natin sa ating mga sarili ay
nagpapahayag lamang ng saloobin. Ganuon
natin pinanghahawakan ang sitwasyon mabigyang hustisya lang ang ating sarili.
Bilang
tao ay marami tayong maaaring magawang mali. Hindi dahil ang alam natin ay masaya at masarap tayong kasama at kausap kaya ang akala natin sa sarili ay mabuti tayo, dahil ang totoo ay maaaring masayahin lamang talaga tayo at hindi mabait. Mabuti ka man sa iyong kamag-anak at kaibigan,
masaya ka man kasama at makisama ngunit mayroon ka namang ginagawang maliliit
na pang-uumit, pakikiapid sa hindi mo asawa, may ginagawang pangloloko sa
trabaho, kinukuha ang gusto sa hindi patas na paraan, at marami pang iba ay
masasabi mo pa ba na isa kang mabuting tao?
Pagpapatunay ito na hindi lang sa panlabas dapat maging mabuti ang tao
kundi mas higit sa mga hindi nakikita ng ating kapwa. At hindi lamang sa direktang pakikisalamuha
mo sa kapwa upang maging mabuti kang tao kundi sa pagtrato mo rin sa ibat-ibang
bagay tulad ng usaping pulitika, paniniwala at pansariling opinyon. Kung ang maliliit na bagay sa relasyong
pakikipagkapwa-tao ay nalalaman natin, gasino pa kaya ang mga malalaking kasalanan? Sa sinasabing hindi natin nakikita ang sarili nating
kamalian, hindi maaring sabihin na wala tayong alam sa mga ginagawang mali upang
hindi tayo magbago at magpakabait. Kung tayo
ay isang patas na tao, madali para sa atin na malaman kung tayo ay may
ginagawang mali. Pero ang tao bilang
sibilisadong tulad natin ngayon, alam na natin ang tama at mali kaya nasa atin
na lamang kung magbabago tayo o hindi.
No comments:
Post a Comment