Kung tutuusin,
ang tao ay maaaring mabuhay nang napakatahimik, napakasimple at walang malaking
kayamanang-pera. Ang totoo ay kayang-kaya
ng tao ang mabuhay nang hindi nagbibigay ng malaking pagpapahalaga sa pera kahit
na nasa kasalukuyang panahon man tayo ng moderno at sibilisadong mundo. Pero mahirap itong mangyari dahil ang mundo
natin sa panahon ngayon ay pinaiikot ng pera, pero puwedeng mangyari. Dahil ang ating mga plano, desisyon,
kakayahan at kalagayan ay nakasalalay depende sa pera na mayroon tayo. Hindi tayo makakakilos nang wala nito. Nakakalungkot man isipin, pero ito ang
katotohanang nangyayari. Pera ang
nagpapaikot ng mundo, pera ang nagbibigay sa atin ng buhay, kapangyarihan,
kaligayahan at seguridad.
Mula
sa maliliit at ordinaryong mga tao, ang kagustuhan mong mabigyan ng magandang
buhay ang iyong mga mahal sa buhay at ang pangarap mong magkaroon ng bahay,
kabuhayan at ari-arian ay mangangailangan ng malaking halaga. Ang kasiyahan mong makapunta sa ibat-ibang
lugar ay pera at pera pa rin ang magiging pangunahing kailangan. Dahil sa pera, may kung anu-anong paraan
tayong naiisip, sa malinis o marumi mang paraan. At hanggang sa mga pinakamalalaki at
makakapangyarihang tao sa ating mundo ay pera pa rin ang mahalagang bagay upang
patuloy silang kilalanin at mamayagpag, mapanatili ang kanilang kapangyarihan
at mapalaki pa ang kanilang kasiyahan.
At sa walang katapusang pangangailangan at kasiyahan ng mga tao,
humahantong ito sa kasamaan, pagpapatunay lamang na ang pera ang siyang ugat ng
mga kasamaan.
May
mga kaibigan tayo na masayahin, makalinga, masarap kausap, mapagbigay ng mga
payo at kung anu-anu pang kabutihang makitungo ngunit pagdating sa pera ay
nagbabago na ang ugali. Kahit na matagal
na kayong magkasama ay makikilala mo na lamang siya na masusog na ultimong kaliit-liitang
sentimo ay gusto niyang malaman at kailangan tama. Mahigpit sa pera. Oo, tama lang ito dahil ang perang
pinaghirapan mo ay kailangan mong pahalagahan at hindi dapat basta na lamang
balewalain. Kaya mahalaga na malaman
kung saan-saan napupunta ang pinaghirapang pera at kung sulit ba ang halaga nito
sa binayaran. Pero may mga taong
makuwenta sa pera hindi dahil sa pagbibilang ng tama o hindi dahil pinaghirapan
nila ang pera kaya gusto nilang malaman ang lahat-lahat kundi dahil ayaw lang
nila ang malamangan sa mga bayarin, o hindi naman kaya ay sila ang makalamang
sa kapwa nila. Oo, hindi dapat
magpalamang pero hindi sa puntong nawawala na ang tiwala at nang-aargabiyado ka
na. Kung ang lahat ay may kakayahan at kailangang
magbayad, para maging patas sa lahat ay huwag kang manlokong kunwari’y nagbayad
ka o kaya’y mas maliit sa halaga ng napagkasuduan ang binayaran mo.
May
mga kabutihang taglay ang mga tao. May
kanya-kanyang mga maipagmamalaking katangian kaya nagugustuhan natin silang
maging kasama o kaibigan ngunit nagkakaalaman na lang pagdating sa pera. Sa mga usaping bayarin, para sa kanila ay
walang kai-kaibigan, kama-kamag-anak o amu-amo sa trabaho kapag pera na ang
pinaguusapan. Iyung hindi ka pagbibigyan
dahil sa pera – maliit man o malaki, iyung kayang isakripisyo ang magaganda
mong naibibigay at nagagawa kapag hindi kayo nagkasundo sa usapin sa pera. Samantala, mayroon naman mga taong sa araw-araw na pamumuhay ay pera
ang bukam-bibig, pera ang batayan ng pakikipagkapwa-tao at pag-ikot ng mundo sa
araw-araw na buhay. Mukhang-pera kung
tawagin dahil para sa kanila ay ito ang pinakamahalaga. Pinakitutunguhan ka ayon sa laki at liit ng
iyong pera. Tutulungan ka kung mayroong
kabayaran. Kikilos lamang kapag mayroong
katumbas na halaga.
Ito na
ang mundo natin ngayon, sa ayaw at sa gusto natin ay pera ang magpapaikot ng
ating mundo at tayo ang makikibagay para dito.
Totoong malaki ang nagagawa ng pera sa tao, sa buhay ng tao, sa ugali ng
tao dahil nagbabago ang ugali, kilos, ambisyon ng tao pagdating sa pera. Maaaring sa ikabubuti o sa ikasasama – nasa sa
atin na kung ano ang ating pipiliin.
No comments:
Post a Comment