DALOY NG PERA

Naniniwala ka ba sa kasabihang “ang pera na nakuha sa madaling paraan ay madali ring maglaho?”  Sa pangkalahatan, ang kayamang tulad ng salapi at mga ari-arian na nakamit sa walang kahirap-hirap na paraan ay mas madalas kaysa hindi ay napakadali at napakabilis gastusin sa mga walang kabuluhan at mga hindi pinag-isipang bagay.  Magmuni ka, isipin mo ang lahat ng pera na nagkaroon ka, tingnan mo ang iyong sarili at tanungin – “saan ko ba pinagdadala ang perang nakuha ko?”  Ang pera na nakuha mula sa pamana, napanalalunan sa palaro, balato mula sa kakilala, at iba pang biglaang dating ng pera ay nagagamit natin sa ating sariling kaligayahan na mapagbigyan ang luho at saya.  Sa kadahilanang minsan lamang nangyayari ang ganitong biglang pagkamal ng pera kaya sinasamantala ang masayang pakiramdam ng may maraming pera.

Kahit ang pera na nakuha sa mali at maruming paraan tulad ng panloloko sa trabaho, panghuhuthot, pagnanakaw, pangangalakal ng katawan at pagsusugal ay dili-kayang dumating at lumisan lamang.  Dahil hindi naman talaga ito pinaghirapan kaya kung gastusin ito ay walang panghihinayang.  At yaman din lamang na ito ay hindi pinaghirapan, mas madalas ay nawawaldas ito sa mga bagay na walang malaking importansiya kaysa magbayad ng mga utang o itago sa bangko.  Ang kalabisan sa kinikita ay kasagutan upang madaling magkaroon ng mga mamahalin at napapanahong gamit.  Ngunit dahil nanggaling ito sa maling pamamaraan ay nawawala ang pagpapahalaga na ingatan ito.  Sa kadahilanang may paraan kang magkaroon ng pera sa maling paraan ay madali at malakas ang loob mo na gumawa ng mga pagkakagastusan.  Hindi ka nagdadalawang-isip kung malaki o mahalaga ba ang pagkakagastusan at wala kang kaba sa gastos dahil hindi ka naman nanghihinayang sa perang nakuha sa panlalamang.  Maaaring ang nasa sa isip mo ay pera lamang ito na madali mong kikitain ngunit ang punto dito ay ang nawawalang pagpapahalaga sa kinikitang pera.  Bihira ang napupunta sa magandang kapakinabangan mula sa pera na nanggaling sa kasalanan.

Sa labis na salapi, maging ang makagawa ng kriminalidad at kasalanan tulad ng pangigipit, kagustuhang makipagtalik, pagbili ng pabor, at paggawa ng mga bawal makuha lang ang kagustuhan ay kayang gawin.  Ang salapi ang ugat ng mga kasamaan.  Nang likhain ito ay ito ang naging sukatan ng ating kapangyarihan kung ano ang kaya nating gawin.  Sa mundong ito, ang may labis na salapi, lalo na iyung mga nakamit sa maling paraan ang siyang naghahari, nagpapakasasa at tinitingala.  Ngunit anumang materyalismo ay hindi nagtatagal, naglalaho ito at kung minsan ay pinagdudusahan kung kailangan.

Bagamat mayroong mga namamayagpag nang matagal na panahon katulad ng mga politikong nababalitaan natin na nagkakamal ng pera sa madaling paraan, ngunit ang karamihan sa mga taong may maling diskarte ng pagkakaperahan ay hindi ikinayayaman ang mga perang pumapasok sa kanya.  Pansinin, sa pagkuha mo ng pera sa hindi malinis na paraan ay hindi mo ito maitigil na gawin nang paulit-ulit dahil kailangan mo pa rin.  Maraming beses ka ng nagkapera sa hindi patas na paraan ngunit bakit hindi ka makahulagpos sa hirap at problema?  Maaaring papalaki ng papalaki ang iyong pangangailangan upang mabuhay ngunit hindi ka pa rin umuunlad.  O kaya’y may mga dumadating sa iyo na mga pagkakagastusan na wala sa plano, may mga biglaang pangangailangan sa iyong pamilya at kamag-anak, at kung ano-ano pa.  Dahil sa kinikita mo ang iyong kabuhayan sa maling paraan, ang ibinabalik lang ng tadhana ay nararapat sa balik ng karma.

Dahil tayo ay nasa panahon ng materyalismo, ang salapi ang nagiging batayan natin ng ating kasiyahan at tagumpay.  Sa kagustuhan na matupad ang gusto ay kanya-kanyang diskarte ang mga tao sa paggawa ng pagkakaperahan kahit hindi tama at hindi patas.  Parehong sa kakulangan at sa kalabisan ng pera ay nakakagawa ang mga tao ng mga mali.  Ngunit isipin natin, na kay sarap pa ring mabuhay ng walang alalahanin at dalahin.  Yung kapag tinanong ka kung naging tapat ka bang empleyado, mabuting opisyales, at patas na negosyante ay masasagot mo silang lahat ng taas-noo.

Ni Alex V. Villamayor

June 14, 2014