MGA MAKAMUNDO

May mga bagay na ang akala natin ay nakabubuti dahil ang ating intensiyon ay sa kabutihan at ang nadarama natin ay kagaangan ng loob kapag ginagawa natin ang mga bagay na iyon.  Tulad ng pagbibigay ng pabuya sa mga tao na gumawa ng maganda, pagbibigay ng kasiyahan sa pagdiriwang ng tagumpay, makabuluhang pangyayari at araw sa pamamag-itan ng pagkain, musika, pagsasayaw at iba pang paraan ng pagsasaya upang magdiwang – mapa-ibang tao o sa sarili man natin.  Ngunit kung paka-susuriin natin ang ating sarili ay maaari nating mapansin na maaring  lumalabis na tayo sa ating mga ginagawa.  Kung ang laging iniisip natin ay puro maka-lupang kasiyahang nakakamtan dito sa mundo, nagiging materyalitiko at makamundo na tayo.  Ang anumang labis ay masama.

Dahil ang sentro ng panahon ngayon ay nabubuhay ang mga tao sa mundo na ang sukatan ng kaligayahan, tagumpay at pamantayan sa pang-araw-araw na buhay ay sunod sa materyalismo, ang mga tao ay nagiging makamundo kung gayon.  Ang gusto ng isip, puso at katawan ay panay tungkol sa kasiyahan tulad ng madalas na pagpunta sa mga pagdiriwang, piging, pagsasalu-salo, paglalamiyerda, pagkakaroon ng mga makabagong gamit at mga bagay na nagpapasaya sa kanyang mga mata sa mga nakikita at naririnig.  Sa kaunting kibot, ang mga kaunting pangyayari ay idadaan sa pagdiriwang na ang nakikitang paraan na lamang sa pagpapasalamat ay kasiyahan at materyalismo.  Bagamat maganda ang intensiyon na pagpapasalamat sa mga biyayang natanggap at pamamahagi ng biyaya ngunit ang hinhantungan ay ang pagkahilig sa kasiyahan pa rin na siyang nangingibabaw.

Ang labis na pagkagiliw sa mga gamit na nagpapasaya na makamit ang mga ito na hindi naman sumasailalim sa pangangailangan kundi sa kagustuhan lamang, maaaring bilang pangdagdag sa pansariling kasiyahan, pagpapakilala ng estado ng pagkatao, o pagpapakita ng antas at simbolo ng kabuhayan ay makamundong ugali ng isang tao.  Hindi dahil may kakayahang makamit ang mga bagay, kung hindi naman kailangang-kailangan at lumalabas na hindi mahalaga kundi luho, kalabisan, pagyayabang, at pangsariling kasiyahan lamang ay pagpapakasaya lamang na siyang udyok ng mga makalupang katawan.  Kung pabuya man sa sarili mula sa pagpapakapagod bilang regalo lamang sa sarili dahil kailangang magsaya mula sa malaking hirap at pagod na pinagdaanan ay nararapat lamang na pasayahin ang sarili – ngunit tulad nga ng paunang sinabi ay kung madalas at lumalabis ay masama.  Ang paminsan-minsan ay katanggap-tanggap dahil hindi naman kalabisan ang bigyan ng kasiyahan ang sarili.  Suriin lang natin ang ating mga sarili kung tayo ay nagiging panatiko na lamang ng mga bagay-bagay at mapaghangad lamang ng makalupang kasiyahan.  Ang tao ay sadyang may makalupang pagnanasa at pag-uugali, pinagpapasasa ang sarili sa mga kasiyahan habang naririto sa mundo.

Napakaraming pagdiriwang na sinasaliwan ng mga makamundong kasiyahan lamang tulad ng pagsapit ng bagong taon, pagtatapos ng pag-aaral, pag-iisang dibdib, tagumpay sa isang patimpalak, tagumpay sa isang adhikain, mga pang-relihiyong kapistahan, taun-taon na kaarawan, at marami pang iba.  Ang lahat ng ito ay kadalasang ipinagdiriwang sa pamamag-itan ng mga konkreto na bagay at pagkain na bumubusog at mga materyal na nagpapasaya sa katawang-lupa.  May mga pagkakataon naman, bakit hindi gamitin na gumawa ng ibang bagay upang maiba naman?  May mga bagay pa rin na hindi maglalarawan at magpapakita ng ating pagkagiliw sa mga bagay na nahahakwan.  Sa halip na mga materyal na bagay na nagbibigay ligaya at kabusugan sa puso, isip at katawan, bakit hindi magpasalamat sa pamamag-itan ng pagtulong, pagdarasal, pagkawang-gawa at paggawa ng mga bagay na maaaring magtaguyod ng ating isang adhikain sa kapakinabangan ng iba.  Sa aking pagsusulat, ang nais ko ay makarating sa ibang mga tao ang aking mensahe upang mahipo ang kanilang mga puso at kahit papaano ay makatulong na makapagbigay ng inspirasyon ang aking mga isinusulat na kwento.  Sa mga panahon ng aking pagdiriwang, minsan ko ng ginagamit ang kakayahang ito bilang pagpapasalamat at pagsasaya sa anumang okasyon tulad ng kapanganakan, tagumpay at mga kapistahan.  Pagpapakita na hindi lamang sa mga materyal na bagay maaaring ipakita ang pasasalamat at pagdiriwang sa makaundong paraan.

Ni Alex V. Villamayor

July 8, 2014